عین دخترا؟!!!

میگن نباید مثل دخترا بود!  

آیا دختر بودن افت داره؟  باینکه همه مردم مادر دارند ولی باز هم این حرف ها رو می زنند!

بچه بودم چیزی از واژه ترنس نمی دونستم ولی یادمه که بعضی از اعضای خانواده به ویژه پدرم و بعضی از همکلاسی ها به من می گفتند که عین دخترا است؟

 البته به  حالت تمسخر!

همیشه سعی می کردم مرتب باشم. لباس های شاد و رنگی رو دوست داشتم ((ولی خب هیچ وقت خریده نمی شد!!)) یا سیاه باید می پوشیدم یا خاکستری البته نه اینکه 

رنگ های بدی باشند به روحیه دخترانه من نمی خورد!

تمسخر همکلاسی  ها سبب شد که تو کلاس همیشه گوشه گیر باشم . با کمتر کسی ارتباط برقرار می کردم. مثل همه ترنسها دوست داشتم تو مدرسه دخترانه باشم. 

یادمه با دخترای فامیل ارتباط خوبی برقرار می کردم چون اونها متلک نمی انداختند. بینشان راحت بودم هرگز نمی گفتند عین دخترایی! بازی با اونها برام لذت بخش بود.

هیچ وقت با دوستانم برای دختر بازی بیرون نرفتم چون تو راه مدرسه به خانه چیزهایی به دخترا می گفتند که از یه طرف برای من منطقی نبود و از یه طرف خودم 

هم دوست داشتم این ویژگیهای دخترونه رو داشته باشم. و برای من داشتن این ها ننگ نبود.

واین ها همه دلیلی شدند که من سعی کنم رفتارم رو پسرونه کنم. سعی کردم به خودم بقبولونم که یک پسر هستم و البته پیامدهای بدی به دنبال داشت!

موی های بلند

همانطور که همه می دانند، بیشتر دخترها موی بلند دارند و از داشتن آن لذت می برند. برای منی که ظاهرم پسر و درونم دختر بود داشتن موی بلند یک آرزو بود. نه خانواده ه اجازه می دادند که موهایم رو بلند نگه دارم و نه مدرسه. حسرت بچه های اروپایی رو می خوردم. خیلی آزادند !

یادم می آید که همیشه ناظم مدرسه دنبالم می کرد و به من تذکر می داد که مویم رو کوتاه کنم. یکی از بدترین لحظات رفتن به سلمانی بود هنگامیکه می دیدم دارند مویم را کوتاه می کنند خیلی ناراحت می شدم ولی خب چه می توانستم بکنم.

شروع تازه

                 زندگی صحنه‌ی یکتای هنرمندی ماست 

هر کسی نغمه‌ی خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد