پروانه درونم کجاست

پروانه درونم کجاست

درد دل شبانه
پروانه درونم کجاست

پروانه درونم کجاست

درد دل شبانه

پسر ها گریه نمی کنند - Boys Dont Cry 1999

Boys Don't Cry

کارگردان: خانم کیمبرلی پیرس

فیلمنامه: کیمبرلی پیرس و اندی بینن

بازیگران: هیلاری سوانک، کلویی سوینی، پیتر سارسگارد و...

محصول: آمریکا، ۱۹۹۹

زبان: انگلیسی

مدت: ۱۱۸ دقیقه

گونه: زندگی‌نامه‌ای، جنایی، درام

بودجه: ۲ میلیون دلار

فروش: بیش‌تر از ۱۱ و نیم میلیون دلار

جوایز مهم: برنده‌ی ۱ اسکار و کاندیدای ۱ اسکار دیگر


 «براندون تینا» ،  یک دختر تَراجـِنسی است که تحت هویتی مردانه زندگی می کند، در ابتدا کسی نمی دانست تا اینکه بعد ها معلوم شد او از نظر بیولوژیکی یک دختر است.


 پسرها گریه نمی‌کنند براساس ماجراهای واقعی زندگی تینا رنا براندن می باشد؛ او دختری تراجنسی است که تحت هویت مردانه زندگی می کند و نام پسرانه براندن تینا را روی خودش می گذارد، در ابتدا او با ساختن ظاهری پسرانه، دختر بودن خود را پنهان می کند. او با ظااهری پسرانه زندگی میکرد و در آرزوی به‌دست آوردن هزینه‌ی انجام عمل تغییر جنسیت خود  بود که  با گروهی از جوانان بی‌سروُپا و ولگرد شهر نبراسکا آشنا می شود که به دنبال آن رازش بر ملا می شود. 

بر ملا شدن راز، سبب می شود یک تراژدی دردناک برای ‌او رقم زده شود...

زمانه، زمانه ایست که آنانی که متفاوتند باید زانو بزنند و در برابر بی رحمی های زمانه سر خم کنند. پیش داوری های نسنجیده و کج فهمی ها سبب نشد که براندن امیدش را از دست بدهد. پستی بلندی های زیادی را تاب آورد اما سرانجام سردی و خفقان حاکم بر جامعه، براندن را به زانو در آورد و مرگ هولناکی را برای او رقم زد. مرگی دردناک که در تاریخ سینما کمتر می توان دید. 


چهره واقعی براندن:

زندان

برف، باران همه نعمت های خداوند

نمی دانم آیا این ویژگی درونی ما هم یکی از نعمت های خداوند است

می گویند زندگی یعنی اسیر تن بودن

مرگ یعنی پرواز آزادی

ولی نه

زندان ما این نیست

نیاز به یک جایجای کوچک است

زندان دیگر بباید رفت

دنیای عجیب

دنیای عجیبیه

اگر دخترباشی هزار تا پسر راه میوفتند دنبالت ....

پسر باشی  حالا هزار تا دختر راه میوفتند دنبالت ....   


ولی اگه یه ترنس باشی  همه با نگاههای عجیبی نگاه می کنند 

انگار هیولا دیدند یا شاید هم جن ....

امروز، جمعه، روز خوبی  هم بود و هم نبود. عروسی یکی از اقوام بود. 

الان یه مدته که مد شده همه برن تو تالار عروسی بگیرند. تو تالار اصولا مردها جدا و زن ها جدایند.

ااما این عروسی تو روستا بود و به صورت سنتی  و قدیمی برگزار شد. عروسی خوبی بود برای همه الا برای من.

آخه با دیدن اونهمه دختر داشتم دیوونه می شدم. به خودم گفتم خدایا چرا منو ترنس آفریدی؟ انصاف بود؟

دلم دلم میخواست لباسای اونار و  بپوشم و بین اون دخترا باشیم مثل اونا شادی کنم اما افسوس .... 

زندگی همینه .....