پروانه درونم کجاست

پروانه درونم کجاست

درد دل شبانه
پروانه درونم کجاست

پروانه درونم کجاست

درد دل شبانه

آبان

آبان هم در حال رفتنه با یک باران نرم!

یه دو روزی تو سالن آمفی تئاتر بودم، دانش آموزا میومدن فیلم جشنواره رو نگاه کنن.

کارم هماهنگ کردن دانش آموزا و پذیرایی بود.

با دیدن دانش آموزان دختر یاد دوران مدرسه خودم اوفتادم. مثل همه ترنسها آرزوم رفتن به مدرسه دخترانه بود. . پوشیدن مانتو  ، مقنعه و ... 

گذشت آن روزها!!!!!!!!

اون لحظه خیلی دوست داشتم که یه دانش آموز می بودم و می رفتم بین اونها و مثل اونها شیطنت می کردم. 

پسرا هم بد نبودند. دنیای اونا هم زیباست و هم دوس داشتنی!


سکوت سرشار از سخنان ناگفته است

امروز یاد یه شعر مارگوت بیگل افتادم البته با صدای شاملو که خدا رحمتش کنه. گفتم یه تیکه کوچیک از آن بزارم:


دلتنگی های آدمی را، باد ترانه ای می خواند


رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد


و هر دانه ی برفی به اشکی ناریخته می ماند


سکوت سرشار از سخنان ناگفته است


از حرکات ناکرده


اعتراف به عشق های نهان


و شگفتی های بر زبان نیامده


در این سکوت حقیقت ما نهفته است


حقیقت تو و من

*************************************************

در وجود هر کس رازی بزرگ نهان است

داستانی، راهی، بی راهه ای
طرح افکندن این راز
راز من و راز تو، راز زندگی
پاداش بزرگ تلاشی پر حاصل است